“Als je alles uit de kast hebt gehaald als leraar en je krijgt op het einde toch nog de schuld, dan is dat heel pijnlijk.”

“We moeten echt weg van dat perfectiemodel, naar een samenleving op maat van mensen.”

“Het is zo beschamend om te moeten toegeven dat je verslaafd bent aan iets dat in een zakje zit.”

“We hebben toch ons best gedaan in Congo?”

“Nu ik zelf mama ben, besef ik nog meer wat ik mis. Omdat zij er niet meer is.”

“Soms rem ik mijn gasten af omdat ze té open willen zijn over hun privéleven.”

“In elke muur van dit kasteel staat geschiedenis geschreven.”

“Dat je geen nieuwe herinneringen maakt met je kind, dat vind ik het zwaarst.”